РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі      Гасьцёўня      Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Зьміцер Арцюх
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Закаханы анёл
Мяне пакінуў мой анёл-ахоўнік.
Ён зьведаў слодыч вуснаў. Я адзін.
Душа замерзла. І падняўся помнік
На тонкім лёдзе, ямным ад маршчын.
 
Душа не цела. Можа і ўваскрэснуць,
Блукаць адна па тых сьлядах Тваіх,
Шукаць Цябе і летам цёплым – мерзнуць.
І зноў хварэць жыцьцём за нас дваіх.
 
Прашу, пакліч! Мяне, анёл, успомні.
Стаміўся я чакаць Твайго сьвятла.
Твайго каханьня дай чытаць мне слоўнік,
Крылом махні – шчасьлівым буду я.
 
Патрэбна зараз мне Твая апека.
І я Табе сваю апеку дам.
Зірні зь нябёс, анёл, на чалавека –
Убачыш Ты як добра будзе нам.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца Водгукі
2009–2018. Беларусь, Менск.